منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة
کتابشناسی |
عنوان: منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة |
---|
چکیده
کتابی به زبان عربی که از نخستین شرحهای نگاشته شده بر نهج البلاغه شناخته می شود. رویکرد غالب این شرح، ادبی و اعتقادی است و بر شرحهای پس از خود به ويژه شرح ابن ابیالحدید تأثیر فراوانی گذاشته است. راوندی باورهای فرقههای مختلف اسلامی مثل مشبهه، اشاعره و معتزله را در کتاب خود نقد کرده است. وی نگارش کتاب را در سال ۵۵۶ قمری به پایان رسانده است. گرچه در متن خود نامی برای کتاب ننوشته، ولی شاگردش منتجب الدین رازی این کتاب را با نام منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة فهرست کرده است.
راوندی خطبه اول را که شرحی مفصل دارد بخش بخش کرده و هر بخش را جدا توضیح داده، ولی به جز خطبه اول هیچ خطبه و نامهای را شرح تفصیلی نداده است و در بقیه، ابتدا چند خطبه را ذکر میکند و سپس الفاظ مشکل آن چند خطبه را یکجا توضیح میدهد. این روش باعث شده است استفاده از این کتاب با دشواری روبه رو شود و خواننده برای فهم هر عبارت در چند صفحه جستجو کند؛ چنانکه بسنده کردن راوندی به توضیح عبارات مشکل و نه همه عبارات، باز هم بهره گیری از کتاب را دچار کاستی کرده است.
در منهاج البراعة برای تبیین معانی لغات، گاه به آیههای قرآن نیز تمسک شده است، چنانکه احادیث زیادی نیز در این کتاب به کار رفته است. با این حال راوندی در نقل روایات چندان در بند استناد و ذکر منبع نبوده و در موارد بسیار کمی سند روایت را ذکر کرده، و در موارد بسیاری نیز نقل قولهای بدون منبع آورده است و با عباراتی کلی مثل "گفتهاند" و "گفته میشود" نقل قول کرده است.
Reviews
هنوز هیچ بررسی وجود ندارد.