الاجازة الکبیرة
کتابشناسی |
عنوان: الاجازة الکبیرة |
---|
چکیده
الاجازه الکبیره، اجازه مفصّلی است که سید عبداللّه در 1168 آن را چهار سال پیش از وفاتش برای چهار تن از عالمان حویزه، به نام های محمد بن کرم الله حویزی، ابراهیم بن خواجه عبداللّه حویزی، ابراهیم بن عبداللّه حویزی هَمیلی و محمد بن محمد مقیم اصفهانی غروی، نگاشته است. جزایری در این اثر، علاوه بر ذکر مشایخ حدیثی و طرق روایت آنها، در فصلی مستقل به تکمیل امل الآمل حرّعاملی، پرداخته و احوال عالمان از 1097 به بعد را در یک مقدمه و ۱۷ فصلٍ شرح کرده است. محقق کتاب در مقدمه، تحت عنوان «مجیز»، به شرح حال نویسنده، معرفی 34 کتاب و رساله، اسامی 31 تن از اساتید، 6 تن از مشایخ اجازه وی و 31 تن از شاگردان و کسانی از او روایت کردهاند، پرداخته است.
Reviews
هنوز هیچ بررسی وجود ندارد.